Promiscuous Wife Book 2 Ft. Marian Rivera Pt1

Promiscuous Wife Book 2 Ft. Marian Rivera Pt1

PAID STORY BY: AtlasFlame & Zenkai

NOTES: Continuation po ito ng “Promiscuous Wife Book 1 Ft. Marian Rivera.”

B2-MR01.jpg (600×413) (pserotica.com)

B2-MR02.jpg (600×498) (pserotica.com)

B2-MR03.jpg (600×404) (pserotica.com)

Ang kwentong ito ay pawang kathang-isip lamang at walang kinalaman sa totoo buhay. Maraming mga bagay sa kwentong ito na malayong-malayo sa totoong buhay ng bida.

CONTINUATION OF BOOK 1.

Natapos narin ang taping ng bagong sitcom ng mag-asawang Dingdong at Marian Rivera-Dantes. Nakapagshoot na sila ng pangdalawang buwan na airing ng kanilang palabas at ngayon ay nakauwi na sila sa kanilang bahay.

Samantala ang pamangkin ni Marian nasi Empoy ay umuwi muna sa kanila sapagkat may mga bagay ito na kaylangan ayusin para sa pag-aaral nito sa manila. Bumalik narin sa maayos ang pagsasama ng mag-asawa at tuluyan narin pinatawad ni Dingdong ang asawa sa kataksilan nitong ginawa.

Ngayon ay nasa garden ang buong pamilya Dantes at nilalaro ang kanilang mga anak. Casual na pambahay lamang ang suot ni Marian. Naka-short ito na hanggang tuhod ang haba at puting sando kaya kapag yumuyuko ito ay halos lumabas ang maputing mga suso nito. Hindi naman ito binibigyan ng malisyosong kaisipan ni Dingdong dahil sanay na siya sa kanyang asawa na ganito ang suot kapag nasa bahay at isa pa ay mga kasambahay lang ang kasama nila at guwardya. Habang nasa gitna ng paglalaro ang pamilya ay lumapit ang guard nila at may sinabi.

Guard: Magandang araw po ma'am/sir. Nasa labas po ang mga street sweepers ng subdivision may gusto raw po sabihin sainyo.

Dingdong: Ah yung mga taga walis sa buong subdivision hmm okay sige papasukin mo sila.

Guard: Medyo marami po sila sir. Kasama po ang mga anak nila.

Dingdong: Hmmm okay lang sige baka manghihingi ng tulong. Sige lang papasukin mo sila.

Marian: Ah yaya pasok mo muna ang mga bata tapos sabihin mo kay manang maglabas ng makakain dito at juices para sa mga bisita.

Kaagad naman sumunod ang yaya at guwardya sa utos ng mag-asawa. Makalipas lamang ang ilang sandali ay nakita nilang pumasok ang apat na babaeng may edad na kasama ang apat batang lalaki na sa tingin ni Marian ay nasa edad 13 hanggang 15 anyos ang mga ito. Medyo payat ang mga bata at halatang kapos sa buhay. Masaya itong sinalubong ng mag-asawa at pinaupo sa mga silya.

Dingdong: Magandang araw po mga ma'am ahh ano po mapaglilingkod namin sainyo?

Salve: Ah magandang araw din po sir Dingdong at ma'am Marian. Ah ako po si Salve at mga taga walis po kami rito sa subdivision. Bali po kumakatok po kami sa mga bahay-bahay para po sana hingin ang mga bagay na scrap na o hindi na po ginagamit para po sana maibenta, para po may pandagdag kami sa pantustos sa pag aaral ng mga anak namin.

Seryosong nakikinig ang mag-asawa sa paliwanag ni aling Salve, ngunit napansin ni Marian na tila ba titig na titig ang apat na bata sa kanyang suso. Tinablan si Marian sa malagkit na titig ng apat na bata sa kanyang katawan.

Marian: Ah yun lang po ba? Ah sige po ang alam ko eh may mga lumang nakaimbak na gamit sa likod yung mga sirang appliances. Hmm kelan niyo po ba kaylangan para po maihanda namin.

Salve: Kahit po bukas. Bali po mga anak namin ang kukuha at magbuhat. May mga trabaho po kasi kami bukas. Sila po pala mga anak namin, ito po si Kiko 11 anyos, Dondon 12 anyos, yun po si Larry 12 anyos at ito naman po anak ko si Santy 13 anyos, sila po ang kukuha ng mga gamit. Wag po kayo mag-alala mababait po sila at nakakasama rin po namin sa paglilinis.

Dingdong: Ah bukas? Hmmm Marian, bukas ba punta natin kina nanay?

Marian: Ah ou bukas ng umaga at doon pinapatulog ang mga bata.

Salve: Ah naku kung hindi po kayo pwede bukas okay lang po sa ibang araw nalang.

May naisip naman na kalokohan si Marian lalo pa’t namamasa ang kanyang hiyas dahil sa nakikitang tingin ng mga bata sakanya.

Marian: Hmmmm Dong okay lang naman mauna na kayo kina nanay habol nalang ako sa gabi. Ako na mag-assist sa mga bata at para maging pera na rin nila yung mga scraps natin.

Nag-isip sandali si Dingdong at sakto naman dumating ang mga katulong nila bitbit ang pagkain at inumin para sa mga bisita.

Dingdong: Ah kumain muna po kayo, mga bata kain muna kayo tapos bukas si Marian na ang bahala sainyo. Aayusin namin ngayon yung mga ibibigay namin sainyo tapos siya na rin ang mag-assist sainyo bukas.

Masayang kumain ang mga bisita lalo na ang mga bata na sarap na sarap sa mga hinandang pagkain para sa kanila. Matapos kumain ay nagpaalam na ang mga ito sa mag-asawa.

Pumasok na rin ang mag-asawa sa loob ng bahay at inutusan ang mga kasambahay na ayusin ang mga kagamitan na ibibigay sa mga bata bukas. Natapos na ang araw at maayos na rin ang mga gamit na ibibigay ng mag-asawa sa mga bata.

Dingdong: Sure kaba kaya mo mag-isa bukas? Pwede naman ako maiwan sunod nalang tayo magpunta kina nanay.

Marian: Naku don't mind me kayang-kaya ko yun. Tsaka inaantay na kayo nila nanay sigurado ako magtatampo yun, basta sunod ako sa gabi at doon na tayo matutulog.

Wala ng nagawa si Dingdong. Niyakap nalang niya ang asawa at natulog. Kinabukasan ay maagang umalis ang mag-aama at bago sila makaalis ay nakasalubong nila ang apat na bata na kukuha ng scraps nila sa bahay. Binati pa ito ni Dingdong at kinausap bago tuluyang umalis.

Pagkarating sa bahay ng pamilya Dantes, tinuro ng guwardya sa mga bata kung nasaan ang mga gamit at ilang sandali lang ay nagsimula ng hakutin ng mga ito ang mga kagamitan na pwedeng ikalakal.

Kiko: Sayang wala si ma'am Marian, gustong-gusto ko pa naman Makita siya. Ang puti-puti kasi niya at nakaka libog.

Santy: Ou nga tol napajakol nga ako kagabi eh kasi kahapon parang nakita ko yung mapuputing suso niya hahahaha hahahaha.

Dondon: Hahaha ako rin nga tol parang ang sarap lamasin ng suso niya.

Larry: Mga manyak hahaha hahaha ako nga napanaginipan ko siya, at siya raw ang unang babaeng nakantot ko hahaha hahaha.

Malakas ang tawanan ng apat na bata habang sila ay abala sa paghahakot ng biglang sumulpot si Marian sa harapan nila. Nagulat naman ang apat na bata ng makita si Marian at halos mamutla na ang mga ito sa kaba.

Marian: Ahem! Ako ba pinag-uusapan niyo?

Tahimik ang mga bata at walang makapagsalita sakanila. Tanging nakatitig lamang sila kay Marian na nakatayo sa harapan nila.

Marian: Oh bakit tahimik kayo? Ano? Ako ba pinag-uusapan niyo?

-

-

TO BE CONTINUED.