JD – Nog at Tisay #01

Disclaimer:

Ang sumusunod na storya ay kathang isip lamang ng may-akda. Ano mang makakahawig o pagkakahalintulad sa totoong pangyayari sa buhay, ito ay nagkataon lamang at hindi sadya ng may-akda.

 

JD – Nog at Tisay #01

By Pistol Eros

 

Sa inuupahang bahay ni Lucifer ay may naka-drawing sa dingding na korteng puso at sa loob nito ay may nakasulat na pangalang Nog at Tisay. At ito ang kanilang istorya…

Si Nog o Jonathan ay isang semenarista na pansamantalang pinalabas ng kumbento (ordain) upang isang taong ipatikim dito ang buhay sa labas bago ito tuluyang maging pari. Laking kumbento si Nog dahil dito s’ya iniwan ng inang hindi nakilala. Tinawag s’yang Nog dahil sa maitim n’yang balat na maaring namana sa ama nitong hindi rin nakilala. At dahil wala naman s’yang pamilya sa labas ng kumbento ay dito s’ya na padpad sa mura at maliit na paupahan. Kung saan malapit ang nakuhang trabaho bilang isang waiter sa restobar.

Habang si Tisay o Christine ay isang labing-isang taong gulang (11 y/o) na bata. Tisay dahil sa kaputiang taglay nito na nakuha sa inang mestisahin. Hindi n’ya nakilala ang amang Hapon, na nakilala ng ina noong nagtatrabahuhan pa ito sa isang bar bilang GRO.

---

Paglabas ni Nog ng banyo pagkatapos maligo ay laking gulat n’ya ng may sumilip na lalake sa kanyang pintuan. Kaya dali-daling nagtapis ng twalya sa kanyang bewang.

“Pre, may nakita ka bang batang pumasok dito?”, tanong ng di kilalang lalake at malikot ang matang may hinahanap.

“Wala. Galing ako banyo, eh!”, sagot naman ni Nog. “Bakit?”, tanong balik n’ya.

“Ah! Wala naman. Tinakbuhan ako ng anak ko, eh. Mayayari ako sa asawa ko. Heheheh! Sige, Pre! Salamat!”, habang pilit sinisilip ang ilalim ng kama ni Nog. “Pag may nakita ka, Pre. Dyan lang ako sa kabilang iskinita, banggitin mo lang pangalan ko, Fredo.”, dagdag pa n’ya.

“Sige, Pre! Pag nakita ko.”, sagot naman ni Nog. At sinara na nga ng lalake ang kanyang pinto.

Si Tisay, kasalukuyang nasa ilalim ng lamesa ni Nog. Hindi ito pansin doon dahil sa mga kahon na nakasalansan. Nakita n’ya ang may ari ng bahay na si Nog na lumabas ng banyong hubo’t hubad bago n’ya narinig ang pag-uusap nito at ng kanyang Tiyuhing si Fredo. Na kanyang tinakbuhan at pinagtaguan. Nakahinga s’yang ng maluwag ng makasiguradong naka-alis na ang Tiyuhin at hindi s’ya nakita nito. Nakita n’ya si Nog na nagtanggal ng tapis na nagpalaki ng kanyang mata. Kitang kita n’ya ang maitim at mahabang burat nitong nakalaylay sa pagitan ng mga hita nito. Umatras s’ya upang mawala sa paningin ang nakabuyang-yang na burat ng lalake, na lumikha ng ingay.

“Sino ka? Lumabas ka dyan.”, wika ni Nog ng may marinig na kaluskos sa ilalim ng mesa at makita ang maliliit na paa ng batang nagtatago doon. Dali-dali rin s’yang kumuha sa kabinet ng brief, short at sandong isusuot. Tingin n’ya ay ito ang batang hinahanap ng lalake kanina.

Takot na dahan-dahang lumabas si pinagtataguan ang batang si Tisay. “Kuya…”, tanging na sabi n’ya pagharap kay Nog.

“Ikaw yung hinahanap ng lalake, noh?”, tanong ni Nog sa batang mangiyak-ngiyak na nakasuot ng uniporme pamasok. “Tara! Dadalhin kita sa inyo.”

“Wag po, Kuya! Parang awa n’yo na. Huhuhu!”, tuluyan ng humagulgol si Tisay.

“Uy! Uy!”, natarantang si Nog. “Bakit ka umiiyak? Sosoli lang naman kita sa inyo.”

“Kuya! Please, po. Wag n’yo po ako bigay kay Tsong. Maya na lang po ako uuwi pag nandoon na si Mama.”, sagot ng umiiyak na bata.

Naupo si Nog sa kama at pinatabi ang bata sa kanya, “Halika nga dito.” Naupo malapit sa kanya ang bata. “Ano pangalan mo?”

“Christine po. Pero Tisay tawag nila sa akin.”, sagot ni Tisay.

“Bakit ayaw mong umuwi sa inyo? Hinahanap ka ng Tiyo mo.”, tanong ni Nog sa bata.

“Kasi po dadalhin na naman n’ya ako doon kila Aling Bebang. Nakakuha lang po ako pagkakataon noong bumili s’ya yosi at tumakbo po ako. Dito ako nakapagtago.”, panimulang kwento ni Tisay.

Naintindihan agad ni Nog ang sitwasyon ng bata, hindi maganda ang kwentong nalaman n’ya patungkol sa kalakaran ni Aling Bebang kaya umiral ang pagiging mabuting tao n’ya at, “Teka! Kumain ka na ba?”, tanong n’ya sa bata dahil sa suot nitong uniform ay mukhang kalalabas lang nito sa pang-umagang pasok sa iskwela at hindi pa nananghalian.

“Hindi pa nga po, Kuya!”, sagot ni Tisay. “Kauuwi ko lang po galing school.”

“Ganun ba? Hindi pa rin ako kumakain. Dito ka muna, bibili ako ng ulam natin. I-lock ko ung pinto sa labas baka bumalik tiyuhin mo. Sakaling kailangan mo lumabas, sa bintana ka dumaan. OK?”

Gets ng batang si Tisay ang habilin ni Nog, “Opo, Kuya.”, sagot n’ya.

“Sige, dito ka muna hanggang dumating ang nanay mo.”, dagdag pa ni Nog.

“Salamat Kuya. Ano nga po pala pangalan mo?”, tanong ni Tisay.

“Nestor pero Nog ang palayaw ko at alam mo na kung bakit. Hehehe!”, sagot ni Nog sa bata na natawa rin sa kanyang sinabi.

Pagbalik ni Nog ay pinagkwento n’ya si Tisay habang nananghalian sila. Ang kwento ni Tisay…

Pagpasok ng kanyang ina na nagtatrabaho bilang saleslady ay dinadala s’ya ni Fredo na kasalukuyang kinakasama ng ina sa bahay ni Aling Bebang. Sa bahay nila Aling Bebang ay pinaghuhubad at pinagagawa sila ng malalaswang gawain sa harap ng computer kung saan may parokyanong iba’t ibang lahing nanonood sa kanilang ginagawa. Pagkatapos ay binabayaran ni Aling Bebang ang kanyang tiyuhin ng malaking halaga, na ginagamit naman nito sa kanyang bisyong droga.

Dahil sa nalaman ay pinagsabihan ni Nog ang bata na wala dapat makakaalam na sa bahay n’ya s’ya nagtago. At pinaintindi n’ya rin sa bata na hindi s’ya pwedeng magpupunta dito dahil baka madamay s’ya sa gulong hatid nito. Nagkwento din si Nog tungkol sa kanyang kinalakihang kumbento at ang pagpapari nito.

“Banal ka po pala Kuya. Ako nga tuwing pasko lang po nagsisimba. Hihihi!”, hirit ni Tisay.

Naikwento rin ng bata na sa mga pagkakataong wala ang ina ay ginagawan s’ya ng kahalayan ng tiyuhing si Fredo. Hinihipuan s’ya nito habang jinajakol at tsinutsupa ito.

“Bakit hindi mo isumbong sa mama mo?”, tanong ni Nog.

“Ginawa ko na po. Gumagawa lang daw ako storya.”, sagot ni Tisay.

“Nagalaw ka na ba?”, sunod na tanong ni Nog.

“Nakantot po? Virgin pa po puke ko.”, sagot ni Tisay.

Nagulat si Nog sa bulgar na pananalita ni Tisay. “Buti hindi ka pinupwersa ng amain mo?”

“Subukan n’ya po, papatayin ko s’ya. Sinubukan na n’ya minsan pero natakot din noong binantaan ko.”, sagot ni Tisay. “Sabi ko po sa kanya gawin na n’ya lahat wag na wag n’ya lang ako kakantutin kundi hahanap ako pagkakataon puputulin ko Titi n’ya. Hehehe!”, masayang kwento n’ya.

“Tapang mo pala. Kaya mo talagang gawin ‘yon?”, si Nog.

“Hindi! Hihihi!”, sagot ni Tisay. “Pero turo ni Ate Bea, yung bading doon kila Aling Bebang, dapat tapangan ko daw salita ko kung sakaling subukan nga daw ni Tsong Fredo halayin ako. S’ya din po nagsabi na ok lang daw ung jakol at tsupa para makaraos lang daw sa libog ang Tsong.”

Napatango na lang si Nog sa mga hinayag ng batang si Tisay. May punto rin ang bading. Nagsimula s’yang mag-isip paano matutulungan ang bata. Pero dapat n’ya ring isipin paanong hindi s’ya madadamay. “Hugasan ko lang itong mga plato. Anong oras ba uwi ng Mama mo?”

“Mga six po.”, sagot ni Tisay.

Pansin ni Nog ang pagiging magalang ni Tisay kahit pa sabihing lumaki ito sa hindi magandang kapaligiran. “Paano yan? Kailangan kong umalis ng ala singko dahil ala sais pasok ko.”, habang naghuhugas ng pinagkainan.

“Ok na po yun. Tambay po ako saglit doon sa tindahan ni Aling Nena. Salamat Kuya ha!”, si Tisay.

Ugali na ni Nog matulog pagkapahingang kumain kaya naman, “Mabuti pa samahan mo ako matulog ng lumaki-laki ka.”, alok n’ya sa bata.

“Maya na po ako Kuya. Pwede po mahiram cellphone mo? Laro lang ako games. Hehehe!”, si Tisay na nasa gawing paanan ng kama at nakasandal sa pader.

“Eto, oh!”, abot ni Nog sa cellphone nitong Nokia 5110 na snake at tetris pa lang ang laro. At nahiga na s’ya para matulog ng sa gayon ay may sapat na tulog bago magreport sa panggabing trabaho.

Habang naglalaro si Tisay ay hindi sadyang nagawi ang paningin nito sa nakabukol na bagay sa short ni Nog. “Laki talaga.”, sa isipan n’ya at napalunok. Nag-intay s’ya ng ilang saglit upang hayaang makatulog ng mahimbing ang lalake bago n’ya hinawakan at hinimas-himas ang nakatagong ahas ng lalake.

“Anong ginagawa mo?”, tanong ng naalimpungatang si Nog.

Nagulat si Tisay at biglang nahintakutan na baka pauwiin s’ya ng lalake, “Huhuhu! Sorry, Kuya! Hindi ko lang po mapigilan. Sorry! Wag n’yo po ako pauwiin.”

Awa ang agad na nangibabaw kay Nog sa pag-iyak ng bata at pagkasira ng kamalayan nito patungkol sa sekswal. “Tumahan ka na. Mabuti pa tabihan mo ako at matulog ka rin.”, sa pag-aakalang kung matutulog ito ay mawawala ang masamang isipin.

Humihikbing tumabi nga si Tisay sa lalake, sa kaliwa nito, sa gawi ng pader. Pansin ni Nog na hindi ito mapakali ngunit hinayaan na lang n’ya at inilagay ang kanang braso mga mata upang ipagpatuloy ang tulog.

Makalipas ang ilang minuto ay narinig ni Tisay ang mahinang paghilik ng lalake. Hindi n’ya matiis ang nais ng sarili, bumaba s’ya ng higa malapit sa pakay. Kunwaring yumakap s’ya sa bewang lalake at nakiramdam. Yakap na nakadikit ang burat ng lalake sa kanyang braso. Nang walang reaksyon ang lalake ay marahan n’yang ikinilos ang kamay sa tapat ng bukol nito. At hindi na s’ya nakatiis, sinimulan n’yang hagurin iyon hanggang tumigas at lumaki. “Laki!”, wika n’ya sa isipan. Hindi makapaniwala sa haba at taba ng hawak na burat. Nakapahalang ang pagkakatigas noon, sigurado s’yang lalagpas sa suot nitong brief at short kung nakapataas iyon, aabot hanggang sa pusod ng lalake.

Muling naalimpungatan si Nog sa kakaibang pakiramdam na dulot ng batang katabi. Masarap iyon, banyaga sa kanya iyon dahil laki nga s’yang kumbento at kanyang sinusunod ang mga aral ng Pari at Bibliya. Nagtatalo ang kanyang isipan, gustong awatin ng kanyang banal na katauhan ang ginagawa ng bata ngunit tinatalo iyon ng nagliliyab na katawan.

Hindi na nakatiis ang batang si Tisay, pinasok n’ya ang kaliwang kamay sa laylayan ng short deretso sa loob ng brief ng binatang nagnanais maging pari sana. Hindi n’ya maipaliwanag ang sarap ng paghagod sa mataba, mahaba, mainit at malambot na laman ngunit unat na unat. Dama n’ya rin ang mga naglalakihang ugat niyon.

“Pader, ito po ba ang sinasabi n’yong pagkilos ni Satanas? Ang aking pagsubok bago tuluyang maging Pari?”, at marami pang katanungan sa isipan ni Nog. Ngunit lahat ng iyon ay nabura, “God!”

Pansin ni Tisay na gising na ang lalake at hindi s’ya sinisita nito. Tanda na nagugustuhan nito ang kanyang ginagawa. Isa sa mga turo sa kanya ng bading na si Bea. Kung kaya hindi na s’ya nagdalawang isip na umunan sa tiyan ng lalake at ipwesto paderetso ang burat nito. Hindi s’ya nagkamali, lumabas ang ulo at ilang pulgada niyon kahit hindi ibaba ang salawal ng lalake. “Bango! Hindi tulad ng kay Tsong.”, amoy n’ya bago dinilaan ang pinakatuktok ng ulo nito.

“Uhm… Ahh…”, malalim na pahinga at ungol ni Nog ng simulang isubo at paglaruan ng dila ng bata ang ulo ng burat. Pikit na pikit ang kanyang mata kahit nakatakob pa ang kanyang mga braso dito. Wala na s’yang ibang nasa isip kundi ang sarap na dulot ni Satanas na nasa katawan ng mala-anghel na si Tisay. Kaya naging sunod-sunuran s’ya dito.

“Kuya angat mo po pwetan mo.”, utos ni Tisay upang mahubad n’ya pababa ang short kasama na ang brief ni Nog. Nakita n’ya ang malalaking bayag ng lalake, bulbol nitong maayos ang tubo at hindi makapal, hindi katulad kay Fredo na hindi na makita ang titi pagtulog sa kapal ng bulbol, at ang kabuoan ng burat nito na kahit maitim ay nakakaakit pagmasdan. Labas ang mga ugat at parang kahoy na kamagong sa tigas. Kaya naman inamoy-amoy ni Tisay iyon at kala mo sinasambang pinahid-pahid sa magandang mukha. Mula sa baba ay abot sa kanyang noo ang haba noon.

“Panginoon ko, patawad po!”, paulit-ulit na sambit ni Nog sa isipan. Sobrang lunod na s’ya sa ginagawa ng batang si Tisay. Ang pagkilos ng dalawang kamay nito sa katawan ng kanyang burat habang sinusupsop o dinidilaan ang ulo nito. Maging ang pagdila at pagsupsop din nito sa kanyang mga bayag. At dahil nga banyaga sa kanya ang ganoong pakiramdam ay wala pang limang minuto ay umunat ang kanyang mga binti.

“Ay! Ay!”, tili ni Tisay ng walang abog-abog ay sumumpit ang tamod ng lalakeng pinaliligaya, tinamaan s’ya malapit sa mata. Dali-dali n’yang sinubo ang ulo niyon upang wag kumalat ang mga sumunod pang pagputok niyon. Kitang-kitang, sanay na sanay ang bata. Minasahe maigi nito pataas ang burat ng lalake upang simutin ang tamod na naka-imbak sa bayag nito habang dere-deretsong nilulunok. “Sarap! Lasang buko.”, wika pa n’ya habang kinukuha ang tumalsik sa kanyang mukha at sinimot. “Ang bilis mo naman po labasan, Kuya.”, puna n’ya habang dinidilaan at tsupa-tsupa pa ang matigas pa ring burat sa kanyang harapan.

Pagkahupa ng hininga ni Nog ay nunumbalik ang konsensya nito. “Tama na yan, Tisay.”, sinuot n’ya ang brief at short bago patagilid na tinalikuran ang bata.

“Galit ka po ba, Kuya?”, nag-aalalang tanong ni Tisay sa ginawi ng lalake.

“Magagalit ako pag hindi ka pa natulog.”, sagot ni Nog at nanahimik na. Iniisip ang nangyari at sinisisi ang sarili.

“Ok po, Kuya! Hihihi!”, sabay yakap ni Tisay mula sa likuran ni Nog. “Ganda at ang laki ng burat mo, Kuya. Hihihi!”, puri n’ya sa lalake.

Nahiya si Nog sa pagiging bulgar ng bata. “Hindi ka ba talaga matutulog? Dadalhin kita sa tsong mo.”, banta n’ya dito.

“Wag po. Matutulog na nga po. Hihihi! Salamat Kuya!”, nanahimik at nakatulog na nga si Tisay.

---

Nang linggo na iyon ay dalawang ulit pang ginawang taguan ng batang si Tisay ang inuupahan ni Nog. Sa parehong pagkakataon ay muling tsinupa ni Tisay ang magpaparing si Nog.

“Nakaka-adik tsupain po itong burat n’yo.”, wika ni Tisay. “Pwede pong isa pa? Sobrang tigas pa po ng burat n’yo.”, hirit pa n’ya habang dalawang kamay na jakol-jakol ang kahabaan noon at sinusupsop ang ulo.

Tulad ng mga naunang pangyayari ay nakatakob ang kamay ni Nog sa mga mata at hindi pinapanood ang ginagawa ng bata sa kanya. “Bilisan mo lang. Kailangan ko makatulog. May pasok pa ako mamaya.”, pagbibigay ni Nog sa hilig ng bata.

“Opo! Hihihi!”, masayang sagot ni Tisay at sinumulan muling tsupain at dilaan ang hawak na burat. Maging ang mga naglalakihang bayag ay hindi n’ya kinalimutang supsupin at dilaan.