"Tuksong Makasalanan" Unang Yugto: "Ang Pag-bulong"

"Tuksong Makasalanan"

Ito'y isang maikling kwento at pawang kathang isip lamang. Ang pagkakahalintulad ng mga pangalan at katangian ng karakter sa totoong buhay ay nagkataon lamang.

Unang Yugto.

Sa isang lungsod sa Maynila nakatira si Lando, Mang Lando kung tawagin ng kanyang mga kapit bahay.

Wala na siyang kasa-kasama sa bahay, namatay kasi ang asawa nito sa isang car accident. Dahil sa pagmamahal sa asawa, hindi na muli pang nag-asawa si Mang Lando. Meron siyang dalawang anak subalit, bumukod na ito sa kanya, dahil rin sa meron na itong sari-sariling pamilya. Pinapadalhan naman siya ng pera ng kanyang mga anak, dahil alam rin nila na wala ng ibang tutulong sa kanilang ama kundi sila na lamang.

Sa edad na limampu siya ay may taas na limang talampakan at walong pulgada, may pagkanipis narin ang kanyang buhok, subalit matipuno parin namang tignan ang pangangatawan pero nang dahil sa pagpanaw ng asawa napadalas ang kanyang pag-inom ng alak kaya lumaki nang kaunti ang kanyang tiyan.

Likas na mabait si Mang Lando, pati narin ang pamilya nito. Kaya naman, ang kanyang mga kapitbahay ay naging malapit at mabait rin sa kanya.

Isang araw katirikan ng araw...
May kumatok sa pintuan nila Lando, agad naman niya itong binuksan upang alamin kung sino at ano ang pakay ng panauhin. Siya si Camille tatlumpu't dalawang taong gulang, balingkinitan ang pangangatawan, bilugan ang braso, may kalakihan ang dibdib at pangupo nito. Isa ito sa mga magandang kapit bahay ni Mang Lando.

May asawa na ito at meron naring isang anak, si Coleen labin-dalawang taong gulang. Nagmana sa magulang si Coleen, kung ihahambing sa kasing-idad niya di hamak na malayo ang ungos nito sa iba. Matangkad si Coleen dahil sa ama niya na may lahing kano, umusbong narin ang kanyang mga suso at may kaumbukan narin ang puwit nito. Dahil sa kabataan, maliit pa ang bewang nito kaya mas lalong pinagnanasahan nang mga binatang tambay sa aming lugar.

Mang Lando: Oh iha, ikaw pala. Anong sadya mo at naparito ka. Pangiti nitong wika (agarang tanong ng matanda).

Camille: Dinala ko lang po itong konting makakain, kaarawan kasi ng nagiisa kong anak. (sabay abot ng styro na may lamang pancit bihon na may kasamang puto)

Mang Lando: Salamat iha, napakabait mo at naalala mo pa akong dalhan ng inyong handa. Masayang tugon ng matanda (sa pagkuha ng pagkain ay bahagya niyang nahaplos ang kamay ng ginang, kanina parin siya hindi mapirmi ng tingin dito dahil sa pawis ni Camille na papunta sa pagitan ng dalawa nitong malalaking suso. Dahil dito nagsimula siyang pagpawisan narin.)

Kitang kita na natatakam ang matanda, hindi dahil sa amoy ng pancit bihon bagkus dahil sa naglalakihang suso ng kanyang bisita. Gusto niya itong patuluyin muna upang magpahinga dahil sa mukha ring pagod na ito sa kaaasikaso sa kaarawan ng anak nang bigla itong magpaalam para umuwi.

Camille: "Pilyo pala tong matanda na 'to!" Inis na bulong sa kanyang sarili nang mapansin na pinagpapawisan ang matanda at hindi mapakali nang titig. Madalas ay napapansin niyang sa suso niya nakatuon ang mga mata nito. Mang Lando, una na po ako. Marami pa kasing liligpitin at lilinisin sa bahay. Wika ng ginang sa matanda.

Mang Lando: (inalayan ng ngiti ang ginang) Maraming salamat ulit dito iha. Mukhang masarap 'yan iha, este itong dinala mo.

Tuluyan nang lumisan ang ginang. Napasulyap pa ang matanda sa pangupo nito.

"Pati pala ang puwit mukha ring masarap" bulong nito sa isipan. Tila naging bata ang pakiramdam ni Mang Lando sa temperaturang dagliang lumukob sa kanya nang masilayan ang kanyang magandang kapit bahay na si Camille. Pakiramdam niya sa sarili ay kaya pa niyang pumalo at kumahig na parang isang pang-derby na manok.

Pagkatapos kumain hinugasan nito ang kubyertos na kanyang ginamit. Ngunit, sa paglagaslas ng tubig na nagmumula sa gripo napatulala ang matanda. Tila ba dinedemonyo siya nito.

Bulong sa kanyang isip nang hindi kilalang boses: 'Bumalik ka sa nakaugalian mo nung wala kapang asawa Lando. Kantutin mo ang dapat kantutin, kung ayaw? Gawin mo ang dati mong ginagawa, gahasain mo ito ng paulit ulit. Oo Lando, oo. Si Camille nga. Alam ko na nalilibugan ka sa kanya. Kantutin mo siya Lando, ipalasap mo sa kanya ang bagsik ng maladiablo mong titi."

Tila nahimasmasan ang matanda ng dumulas sa kamay ang tinidor na kanyang ginamit sa pagkain.

Pagsapit ng gabi, hirap makatulog ang matanda dahil sa malademonyong ideya na kanyang narinig...

Itutuloy...

The story is too short kaya wala munang bakbakan. This is also my first time of writing a story. Feel free to comment your judgments and suggestions. Cellphone is my medium.